Instant en alleen op Vinkeveen

Freek: “Hey Peet!, ja natuurlijk kan je komen vissen, echter onze vaste stekken en de nieuwe stek zijn allemaal bezet aanstaand weekend, maar ik verzin wel wat”. Dat was het antwoord van Freek op mijn vraag of we nog gingen vissen. De laatste keer hadden we afgesproken een keer samen te gaan vissen. Echter had Freek het zo druk dat hij zelf niet mee kon vissen.

Freek vertelde me dat ze klaar waren met één van de nieuwe legerboten die Flexible Carpfishing aan het ombouwen zijn, welke binnenkort in de verhuur gaan. Ga lekker alleen op pad met dat ding, hij vaart geweldig en je kan gaan en staan waar je wilt.

Je kan gaan en staan waar je wilt!

Hatsikidee, spullen in de boot motor starten en op zoek naar een mooie stek op Vinkeveen. Nu hoef je niet lang te zoeken naar mooie stekken op de Vinkeveense plassen, want dit water herbergt zoveel mooie plekken. Op de grote plas, de bruggen, de kanaaltjes, de uithoeken, de begroeide stekken ..het is er allemaal.

Strategische obstakelstek

Freek wist ook wel een strategisch stekkie, waar hij vroeger in het najaar wel eens instant succes had geboekt. Het was wel een pittige stek, vertelde hij mij. Stijf tegen de obstakels en met je kaken op je spoelen die potdicht staan. En dat is precies wat mij wel aanspreekt, want mijn visserij bestaat veel uit obstakelvissen. Maar wat belangrijk is, is dat je dit wel verantwoord doet. De kant en klare leader systemen van Flexible Carpfishing bestaande uit het o zo veilige Hit ’N Run systeem van PB products biedt hier juist de perfecte oplossing voor. Mocht je een lijnbreuk oplopen, dan zwemt de vis puur en alleen nog maar met je rig rond.

Matrix stage stand set-up

Omdat me hengels wel stevig in de steunen moesten staan, koos ik ervoor mijn Matrix stage stands tevoorschijn te halen. En doormiddel van een zelftappertje schroefde we steunen direct in het aluminium van de boot. Hengels uitvaren met de kleine zodiac, handje bollen eromheen, snowgirl op de hair en maximaal ontspannen maar.

Maximaal ontspannen

Na enkele uren begon het te schemeren, en terwijl ik mijn pan met avondeten van het vuur af haal, klinkt er een luide piep op de boot, gevolgd door een kromme stok die in de steunen staat te stuiteren. Hangend in me hengel spring ik in me bootje en dril ik een prachtige schub onder de takken vandaan. Eenmaal terug bij de boot, gaat de vis even in de sling om mijn (ondertussen koude) prak naar binnen te werken, en me camera en statief voor te bereiden.

Een brute Vinkeveense schub

De hengel word snel weer op exact dezelfde plek gedropt, en na enkele foto’s van de brute Vinkeveense schub, krijgt deze rakker zijn vrijheid terug. Ik geniet nog even van het laatste avondrood en het is al snel donker. Ik trek me terug onder de kap, en zoek mijn slaapzak op, de lange dag eist zijn tol, mijn energie is op en wie weet moet ik er vannacht weer uit…

Onder de kap, voldoende ruimte voor een stretcher en de nodige spullen.

Na enkele uren slaap word ik bruut gewekt door mijn beetmelder van wederom dezelfde hengel. Het was toch geen droom. Zwetend uit mijn slaapzak sta ik verward met een kromme hengel het geweld van de andere kant uit de takken te keren. Eenmaal in het bootje naar de vis toe, slaat het noodlot toe, ik besef dat ik ziek ben geworden. En tijdens de dril voelde ik me zo beroerd dat ik van mijn avondeten een nieuwe voerstek moest maken. Maar de vis moet toch echt over mijn netkoord, en enkele minuten later land ik een prachtige donkere schub, niet groot wel fantastisch gekleurd.

Een prachtige donkere schub, ze hoeven niet groot te zijn om indruk te maken.

Ik besluit de hengel te laten voor wat het is, ik moet eerst even op krachten komen en kruip nog even me slaapzak in. Binnen enkele uren zal het licht worden, en de karper kan dan ook even bijkomen in de retainer sling

Zo wil je toch wel elke dag wakker worden.

Eenmaal bij het krieken van de dag, word sla ik de het zeil open en geniet ik eventjes van het uitzicht. Potverdikkeme wat is het toch mooi hier, jammer dat ik me zo rot voel, de grijze ochtend zou namelijk plaats maken voor een stralende dag. Maar met het oog op de komende werkdagen, moet ik toch echt naar huis om te herstellen. Ik maak snel een paar foto’s van de donkere schub, en besluit me spullen in te pakken.

Terug naar de plas.

Met de spullen voorin, en de kap naar beneden, vaar ik rustig door het doolhof van Vinkeveen terug naar de plas. Het zonnetje breekt door, en ik zie zoveel potentiële stekken, mijn karperhart slaat op hol. Maar helaas ook de pijn in mijn bol..Nee Peet, ga nou naar huis…

Inmiddels ben ik al weer hersteld, maar bij het schrijven van dit verhaaltje en het zien van de foto’s begint het alweer te jeuken…morgenochtend gaat de wekker om naar werk te gaan,, werd ik maar weer wakker op de boot….is het al weekend?

Peter